سیگنال از قلب زهره حرکت آتشفشان آن را نشان می دهد

مقاله ای به تازگی منتشر شده است که نتایج آن به شواهد اخیر فعالیت آتشفشانی زهره اضافه شده است. اگر این نتایج درست باشد، می تواند تاثیر آتشفشان ها را بر تکامل و رفتار سیارات در سراسر جهان توضیح دهد. در این مقاله، محققان در مورد تشخیص سیگنال‌های آتشفشان Idon Mans در زهره بحث می‌کنند و اهمیت ماموریت‌های آینده به این سیاره را چند برابر می‌کنند.

ما مدت هاست که می دانیم مشتری توسط آتشفشان ها در فضایی سورئال پوشیده شده است. اما با وجود اتمسفر ابری، هنوز نتوانستیم جریان گدازه را در بالای آن تشخیص دهیم.پوشش زمین. اکنون، با داده‌های رصدی یک مأموریت قبلی، محققان دریافته‌اند که ایدون منز هزاران سال فعال بوده و هنوز هم فعال است.

تیم تحقیقاتی برای تایید این نتایج باید مدتی صبر کند. در دهه آینده، تعدادی اقدامات برای زهره انجام خواهد شد که می تواند فعالیت های سطحی زمین سیاره را شناسایی کند. وجود فعالیت های آتشفشانی در زهره برای همه مشهود است، اما تأیید چنین فرضیه هایی دشوار است.

این احتمال وجود دارد که زهره زمانی یک اقیانوس آبی مانند زمین داشته باشد. اما امروزه متوجه می‌شویم که زمین خشک و اسیدی است و دمای سطح آن برای حل شدن بسیار بالاست.

یک فرضیه برای تایید چنین تغییری وجود آتشفشان های فعال در مشتری است که می تواند چنین تغییرات آب و هوایی گسترده ای را ایجاد کند. با این حال، مطالعه دقیق زهره می تواند اطلاعات بیشتری به ما بدهد و بفهمیم چرا زمین هنوز تغییر نکرده است.

اگرچه شواهد مستقیمی از فعالیت آتشفشانی زهره وجود ندارد، اما ما شواهد غیرمستقیم خوبی داریم. دی اکسید گوگرد گازی است که از فعالیت های آتشفشانی در جو آزاد می شود و زهره این مقدار گاز را در جو خود دارد.

علاوه بر این، گسل های تکتونیکی و دیگر ویژگی های آتشفشانی در سطح آن دیده می شود که نشان از وجود آتشفشان ها دارد. برخی از محققان نیز می گویند زهره و زمین هم اندازه زمین هستند و از آنجایی که زمین آتشفشانی است نمی توان گفت که زهره این گونه نیست.

بین سال‌های 2006 تا 2014، مدارگرد اروپایی Venus Express توانست از دوربین مادون قرمز خود برای نشان دادن شواهدی از جریان گدازه در سطح زهره استفاده کند. به دلیل جو خورنده زهره، مواد معدنی موجود در آتشفشان به سرعت تجزیه می شوند و نور مادون قرمز گدازه باید کاهش یابد. اما داده ها شواهدی از یک منبع گرمای قوی را نشان می دهد و محققان تخمین می زنند که گدازه در زهره به مدت 250000 سال جاری بوده است.

اما تحقیقات اخیر نشان داده است که اتمسفر مشتری با سرعت بیشتری رو به وخامت می رود. علاوه بر این، باد ناهید بالای ایدون منز بیش از حد انتظار متلاطم است. در نتیجه گرمای بیشتری در این ناحیه ایجاد می شود که باعث تحریک جو زهره بالای ایدون منس می شود و به همین دلیل قلب این آتشفشان فعال می ماند.