[ad_1]
استویان واسف
از آنجایی که تقریباً تمام شهرها و شهرهای ولگا – و مسکو از طریق کانال ها – در نهایت از آب برای تامین آب خود استفاده می کنند، این آلودگی با چندین صورت حساب برای تصفیه آب همراه است. دمین گفت: “آب ولگا بدتر است، نوشیدن آن را آسان تر می کند.” از آنجایی که حوضه ولگا خانه 60 میلیون نفر است، تقریباً نیمی از صنعت روسیه و بخشی از کشاورزی نسبی، هزینه ها در حال افزایش است.
تحلیلی که اخیرا توسط Carbon Brief، یک رسانه اقلیم مستقر در بریتانیا گردآوری شده است، اتحاد جماهیر شوروی و روسیه سومین گازهای گلخانه ای بزرگ در جهان در تاریخ هستند. یک گزارش ارزیابی ملی که توسط دانشمندان آب و هوای روسیه در سال 2014 گردآوری شده است، بیان می‌کند: زمانی که به دلیل تغییرات آب و هوایی ساخته دست بشر، میانگین دمای سالانه در سراسر کشور تا دو برابر میانگین جهانی افزایش یافته است. در این گزارش همچنین آمده است که انتظار می رود این روند ادامه یابد. اثرات تغییرات آب و هوایی بر توسعه صنعتی شوروی در سرتاسر روسیه مشهود است، از فصل سرما گرفته تا بیابان‌ها در جنوب کشاورزی این کشور. همان توسعه صنعتی در مقیاس بزرگ که ولگا را ایجاد کرد و توسط رودخانه مکونگ هدایت شد نیز به مشکل جهانی تغییرات آب و هوایی کمک کرد – که تهدید کمبود آب را برای میلیون‌ها نفر از مردم ساکن در شهرهای کنار ولگا به همراه داشت.
وقتی آخرین بار در سال 2010 از آبشار، مخزن چبوکسارسکو، در 370 مایلی شرق مسکو بازدید کردم، جلبک گل رز را دیدم که آب را به دم کرده جادوگر تبدیل کرد.
شهر همسایه چبوکساری، پایتخت چوواشیا، یکی از جمهوری‌های متفاوت از نظر قومیتی در روسیه، پاییز، ساکت و خوش‌آمدگویی بود که من از آن بازدید کردم. من بخشی از یک تور خبری بودم که توسط RusHydro، صاحب آبشار، که در حال لابی کردن دولت برای افزایش سطح آب در مخزن بود، ترتیب داده بود. سال‌ها بعد هنوز کمتر از پنج متر پایین‌تر از جایی بود که RusHydro به آن نیاز داشت، زیرا مخزن Cheboksarskoe جایی بود که پس از چهار دهه باشکوه، پروژه ولگا بزرگ سرانجام در آن زمین خورد.
در اواسط دهه 1980، بازگشت جلد، میخائیل گورباچف تصمیم گرفت که اتحاد جماهیر شوروی می تواند با آزادی مطبوعات و شفافیت کمی این کار را انجام دهد، اجازه دهد مردم صحبت کنند و حتی از تصمیمات دولت خود انتقاد کنند. و در نتیجه، آسیب زیست محیطی جبران ناپذیر به ولگا به تدریج بخشی از یک بحث عمومی گسترده تر نیز می شود. کتابی در سال 1989 در مورد رودخانه از افرادی که در پشت ساخت این مخزن بودند خواست تا «آب حیات بخش ولگا را به آب مرده تبدیل کنند، برای ما هیچ چیز نیست». “جهان به خود می بالد که ولگا-ماتوسکا [mother-river] در این کتاب آمده است که او بارها بزرگ شده است، همچنین خود را پسرش می نامد که او را بزرگ کرده است. او همچنین متهم به یک بیماری طولانی، ترسناک و دردناک بود.»
زمین چه کسی ویران و آب آن آلوده است تا دیگران پول در بیاورند؟
[ad_2]
