باب اسلد به سرعت پایین می آیند. این است که چگونه آنها بازگشت به بالا.

ما را دنبال کنید پوشش زنده از سال 2022 المپیک زمستانی.

یانکینگ، چین – سورتمه‌های باب‌سواری یکی پس از دیگری در منحنی‌های مرکز ملی لغزشی محو شدند و هر کدام تقریباً یک مایل از پیچ و تاب‌های یخی را در کمتر از یک دقیقه آدرنالین می‌پوشاند.

اما چیزی که پایین آمد – در این مورد خیلی سریع – باید به بالا برگردد.

بازگشت به اوج برای تیم های باب اسلحه المپیک بسیار کندتر انجام می شود. این که چگونه اتفاق می افتد، داستان کمی خنده، عرق زیاد و البته نهایت دقت است. و سپس کامیون است.

*

در طول تمرین چهار نفره روز چهارشنبه، هم تیمی‌ها پس از اولین گرمایش، باب‌بال خود را از پیست بلند کردند و آن را به پهلو دراز کردند.

فرانک دل دوکا، یک خلبان 30 ساله برای ایالات متحده می گوید: «این یک ورزش بسیار یقه آبی است. “ما پایین می آییم. سورتمه هایمان را برمی داریم. وزن آنها بیش از 400 پوند است.

آنها آن را با احتیاط روی یک عروسک تخت قرار دادند، شبیه به آنهایی که برای جابجایی مبلمان بزرگ استفاده می شود.

سپس، آن‌ها را به سمت یکی از صفوف ثابت کامیون‌های سفید منتظر که شبیه ون‌های U-Haul بودند، بردند. (باب اسلاب ابتدا در روزهای مسابقه وزن می شود تا مطمئن شوید که مطابق مقررات است). یک راننده کامیون را تا لبه سکو نگه داشت و به ورزشکاران اجازه داد تا باب اسلحه خود را بار کنند.

جیمی رید، یک ورزشکار هلی در ایالات متحده می گوید: «ما از این تپه های شیب دار بالا می رویم و گاهی یخ می بندد و گاهی کامیون ها گیر می کنند و سعی می کنند بلند شوند. بنابراین، اگر به جلوی کامیون بسته نشده باشند، گاهی اوقات سورتمه ها می افتند. پیش آمده. اینجا اتفاق نیفتاده است.»

*

کامیون ها برای دو تیم چهار نفره مناسب هستند. رقبا از کشورهای مختلف دور هم جمع شدند.

دل دوکا گفت: “ما به یکدیگر کمک می کنیم.” «سطح مشخصی از خطر وجود دارد. بنابراین، ما سطح خاصی از احترام و رفاقت برای یکدیگر قائل هستیم.»

برخی ایستادند و مانند مترو به تسمه‌ها چنگ زدند. خلبان‌ها معمولاً روی باب‌های خود می‌نشستند و پاهایشان بیرون از عقب کامیون آویزان بود.

هانتر چرچ، یک خلبان 25 ساله برای ایالات متحده، گفت هیچ کشوری وجود ندارد که او نتواند با ورزشکارانش صحبت کند. “روسیه. آلمان لتونی گاهی اوقات کمی ساکت است، اما من سعی می کنم با آنها شوخی کنم.

کامیون از یک جاده عقب پرپیچ و خم می شود و پیچ های متعدد مسیر را دوباره طی می کند. پشت برافراشته آن مناظر وسیعی از منطقه کوه پوشیده از برف Xiaohaituo و مرکز اسکی آلپاین در نزدیکی آن ارائه می‌دهد.

اگر آنها در گفتگو با رقبای خود نبودند، باب اسلحه‌بازان دویدن اخیر خود را تشریح می‌کردند.

چرچ گفت: “من خودم را دارم، تیمم را دارم و سپس مربی ام را دارم.” این معمولاً بخش بزرگی از کاری است که ما انجام می‌دهیم و سپس برای همدیگر برای پایین آمدن بعدی هیاهو می‌کنیم.»

*

پس از حدود پنج دقیقه سواری، کامیون به لبه پارک فرمه، محل امنی که سورتمه‌ها در نزدیکی دروازه شروع حرکت می‌کنند، برگشت.

ورزشکاران قبل از اینکه از کامیون بیرون بیایند، چکمه‌های 300 دلاری خود را لغزیدند.

کارلو والدز از ایالات متحده گفت: “ما فقط سعی می کنیم تا زمانی که روی سیمان و چوب راه می رویم تا آنجا که می توانیم از سنبله ها محافظت کنیم تا تا آنجا که ممکن است تازه و تیز بمانند.”

*

ورزشکاران با هم، سورتمه را برداشتند و آن را روی دالی دیگر گذاشتند. آنها آن را به منطقه ای به نام جعبه یخ، یک صفحه مربعی از یخ، همراهی کردند و آن را برای یک دقیقه در کنار خود قرار دادند.

در گذشته، سورتمه‌بازان از مشعل‌های دمنده برای گرم کردن دونده‌های خود استفاده می‌کردند، تیغه‌هایی که با یخ تماس پیدا می‌کردند و اصطکاک را کاهش می‌دادند تا سورتمه‌هایشان سریع‌تر شود.

در حال حاضر، دمای همه دوندگان باید در چهار درجه از یک دونده مرجع باشد که حداقل یک ساعت در خارج از خانه قرار دارد تا مطابق با مقررات فدراسیون بین‌المللی باب‌سواری و اسکلت باشد. جعبه یخ اطمینان داد که دما در محدوده است.

نورموندز کوتانس، کارشناس ورزش اسلاید لتونی در کمیته سازماندهی پکن گفت: «این کار را برای همه مساوی‌تر و آسان‌تر می‌کند. “هیچ کس نیازی به فکر کردن به آن ندارد.”

در ادامه، یک مسئول فنی ملی دوندگان را تمیز و پاک کرد تا مطمئن شود که آب به آنها نچسبیده است.

*

ورزشکاران می توانند در روزهای تمرین دونده ها را سرهم کنند و تنظیم کنند. در طول مسابقات گرم، آنها مجاز به انجام هیچ گونه تنظیماتی از 45 دقیقه قبل از شروع رویداد نیستند.

سورتمه‌ها مانند هواپیماهایی که برای تاکسی آماده می‌شوند وارد خط مونتاژ می‌شوند تا آخرین سفر روز خود را انجام دهند. برخی از باب اسلحه‌بازان دراز کشیدند و خود را گرم کردند و سعی کردند در هوای ۱۱ درجه فارنهایت گرم بمانند.

جاش ویلیامسون، یک ورزشکار هلی در ایالات متحده، گفت: «چیزهای کوچک زیادی وجود دارد که انتظار ندارید برای ساختن تأسیسات و تولید عظیمی مانند این انجام شود تا ما برویم و سفری دقیقه ای داشته باشیم».