به روز رسانی زنده اوکراین: فرانسه برای دیدار بایدن و پوتین تلاش می کند

کیو، اوکراین – حتی با ادامه حملات راکتی در شرق اوکراین، و در حالی که سربازان روسی برای آنچه رهبران غربی آن را تهاجم قریب الوقوع می خوانند در مرزها جمع شده بودند، مردم در کیف، پایتخت اوکراین، روز یکشنبه توقف کردند تا لحظه دیگری از خطر را به یاد آورند: تیراندازی ده ها نفر در هشت سال پیش. معترضان توسط دولت اوکراین، که در آن زمان با مسکو همسو شد.

در میدان میدان، محل قتل عام، مراسمی در صبح یکشنبه برای گرامیداشت «صد آسمانی» به عنوان کشته شدگان در فوریه برگزار شد. 20 و 21، 2014، در اینجا شناخته شده است. مراسم بزرگداشت بیشتری در کیف و سایر نقاط اوکراین برنامه ریزی شده بود.

این مراسم با نواختن سرود ملی آغاز شد و پس از آن ادای احترام تفنگ و دسته جمعی از مردم با گل گذاشتن در محل کشته شدن بسیاری از مردم آغاز شد.

ایرینا هورباچوا با چشمان اشک آلود گفت همانطور که مردم در آن زمان جنگیدند، ملت آماده جنگ مجدد است.

او گفت: “برای هویت ما، برای آزادی ما.”

برای حق ما برای زندگی در نوع اوکراینی که ما می خواهیم. نه آن گونه که پوتین و روسیه می خواهند ما را به سمت آن سوق دهند، «با اشاره به رئیس جمهور روسیه، ولادیمیر وی.

دولت کنونی اوکراین از روح جنبش اعتراضی 2014 استفاده می‌کند تا ملت را با تهدیدی بسیار جدی‌تر جمع کند – بحرانی که مانند بحران قبلی از تمایل مسکو برای جلوگیری از نزدیک‌تر شدن اوکراین به غرب ناشی می‌شود.

رئیس جمهور ولادیمیر زلنسکی که یکشنبه از میدان بازدید کرد، گفت افرادی که جان خود را از دست دادند “برای حق زندگی در یک کشور مستقل و در خانواده کشورهای اروپایی” جان خود را دادند.

او گفت: «شاهکار آنها گواهی بر استواری اوکراینی‌هایی است که به مبارزه برای آینده خود ادامه می‌دهند.

تصمیم رئیس جمهور وقت، ویکتور اف. یانوکوویچ، عدم امضای توافقنامه ای بود که اوکراین را به اتحادیه اروپا نزدیکتر می کرد و ده ها هزار نفر را در اواخر سال 2013 به خیابان ها ترغیب کرد. بزرگ شد، میدان میدان، در مرکز کیف، کانون توجه بین المللی شد – و سپس شوک جهانی در قتل.

معترضان، در معرض خطر بزرگ شخصی، استقامت کردند. آنها برای روزها، چادرها، کیسه خواب ها و تعداد بی پایان لاستیک خود را روی دیوار آتش پرت کردند، به این امید که نیروهای امنیتی را از خود دور کنند.

پس از کشتار در میدان، آقای. یانوکوویچ با واسطه های فرانسوی و آلمانی برای ماندن در قدرت در ازای وعده انتخابات زودهنگام مذاکره کرد. اما معترضان در مورد ترتیب خود با فرماندهان سرویس امنیتی در سطح میانی مذاکره کردند، آنها فهمیدند که آقای. یانوکوویچ قصد داشت با مقصر دانستن آنها در این تیراندازی ها در قدرت بماند.

بر اساس این قرارداد، فرماندهان پلیس شهر را تخلیه کردند و از تعقیب قضایی فرار کردند، اما آقای را ترک کردند. یانوکوویچ و حلقه درونی او بدون حمایت پلیس.

آقای. یانوکوویچ به روسیه گریخت و پارلمان اوکراین به برکناری او از سمت خود رای داد. انتخابات جدید برگزار شد. اما مسکو به زودی پاسخ داد. سربازان آن، که نشان‌هایی از خستگی‌های رزمی‌شان حذف شده بود (اوکراینی‌ها از آنها به عنوان «مردان سبز کوچک» یاد می‌کردند)، کریمه را تصرف کردند. و یک جنبش جدایی طلب تحت حمایت روسیه در شرق منطقه دونباس ظهور کرد و یک درگیری مسلحانه را آغاز کرد که هرگز متوقف نشد و اکنون دوباره به شدت در حال افزایش است.

گلوله باران روز شنبه در آنجا به میزان قابل توجهی افزایش یافت. رهبران جدایی‌طلب خواستار تخلیه جمعی به روسیه شدند و مردان را به سلاح فراخواندند – بدون هیچ مدرکی مدعی شدند که اوکراین در حال برنامه‌ریزی یک حمله در مقیاس بزرگ به سرزمینی است که تحت کنترل آنهاست.

همانطور که بسیاری از اوکراینی‌ها در سال 2014 از وقوع یک قتل عام در پایتخت خود متحیر شدند، برخی نیز به سختی می‌توانند بپذیرند که امکان حمله روسیه به اوکراین وجود دارد. همانطور که بوریس جانسون، نخست وزیر بریتانیا در مصاحبه ای با بی بی سی این هفته هشدار داد، این ایده که روسیه در حال برنامه ریزی «بزرگترین جنگ در اروپا از سال 1945» است، چیزی است که بسیاری در کیف به سادگی از باور آن امتناع می ورزند.

آقای. زلنسکی همچنین روز شنبه در مونیخ به تاریخ اخیر کشور استناد کرد و از رهبران غربی خواست تا قبل از وقوع حمله، تحریم‌هایی را علیه روسیه اعمال کنند.

او گفت: «هشت سال پیش، اوکراینی‌ها انتخاب خود را کردند و بسیاری جان خود را برای این انتخاب دادند.»